ලෝකයේ වසර 5,000කට වැඩි කාලයක් තිස්සේ මිනිසුන් පච්ච කලාවෙන් තම සිරුරු සරසාගෙන ඇති අතර, පේරුවේ සොයාගත් මමි සිරුරු වල ඇති පැරණි පච්ච පිළිබඳ නව පර්යේෂණයක් මගින් මේ ගැන කරුණු හෙළි කර තිබෙනවා.
හොංකොං චීන විශ්වවිද්‍යාලයේ පුරාවිද්‍යාඥ මයිකල් පිට්මන් සහ ඔහුගේ පර්යේෂණ කණ්ඩායම විසින් සිදු කරන ලද මෙම අධ්‍යයනය මගින් ක්‍රි.ව. 1250 පමණ කාලයට අයත් මමි සිරුරු වල ඇති පච්ච නිර්මාණ පිළිබඳව විශේෂ අවධානය යොමු කර තිබුණා.
‘චන්කායි’ සංස්කෘතියට අයත් මමි සිරුරු 100ක් පමණ පරීක්ෂාවට ලක් කෙරුණු අතර, ඉන්කා අධිරාජ්‍යය හා යුරෝපීය ජනයා පැමිණීමට පෙර සමෘද්ධිමත්ව පැවති මෙම සභ්‍යත්වයේ ජනයා අතර පච්ච කලාව බහුලව භාවිතා වී ඇති බව හෙළිවුණා.
ඒ අනුව සියලුම පුද්ගලයින්ගේ අත් පිටුපස, ඇඟිලි සන්ධි, අත්වැලමිට හෝ වෙනත් ශරීර කොටස්වල යම් ආකාරයක පච්ච සලකුණු දක්නට ලැබි තිබෙනවා.
ලේසර් ස්කෑන් තාක්ෂණය භාවිතයෙන් සිදු කළ පරීක්ෂණ මගින් කළු පැහැති පච්ච තීන්ත සහ සංරක්ෂණය වූ සම අතර පැහැදිලි වෙනසක් පෙන්නුම් කරන්නට විය. මෙමගින් සාමාන්‍ය ඇසට නොපෙනෙන සියුම් විස්තර හෙළිදරව් කිරීමට හැකි ව තිබෙනවා.
පර්යේෂකයින්ගේ මතයට අනුව මෙම සංකීර්ණ පච්ච නිර්මාණ සඳහා කැක්ටස් කටු හෝ තියුණු කරන ලද සත්ත්ව ඇටකටු භාවිතා කර ඇති අතර, එක් එක් තීන්ත බිංදුව අතින් ඉතා කුසලතාවයෙන් යුතුව යොදා ඇති බව පැහැදිලි වනවා.
ත්‍රිකෝණ හා ඩයමන්ඩ වැනි ජ්‍යාමිතික හැඩයන්ගෙන් සමන්විත මෙම නිර්මාණ සමකාලීන චන්කායි මැටි භාණ්ඩ, රෙදිපිළි හා පර්වත කලා නිර්මාණවල දක්නට ලැබෙන කලා නිර්මාණවලට වඩා සියුම් හා සංකීර්ණ බව පෙනී යනවා.
ලේසර්-උත්තේජිත ප්‍රතිදීප්ති (LSF) තාක්ෂණය භාවිතයෙන් සිදු කළ පරීක්ෂණවලදී හෙළි වූයේ මෙම පච්ච නිර්මාණවල සමහර රේඛා මිලිමීටර 0.1 සිට 0.2 දක්වා සියුම් බවකින් යුක්ත වන බවයි. මෙය වර්තමාන පච්ච කලාවේ සියුම්භාවයට වඩා ඉහළ මට්ටමක පවතිනවා.
සියලු මමි සිරුරුවල මෙවැනි සංකීර්ණ පච්ච දක්නට නොලැබීම හේතුවෙන් මෙය සමාජයේ විශේෂ කොටසකට පමණක් සීමා වූ කලා ක්‍රමයක් බව පර්යේෂකයෝ පවසනවා.
මෙම සොයාගැනීම් මගින් පෙර-කොලම්බියානු පේරුවේ කලා සංවර්ධනය පිළිබඳ අපගේ අවබෝධය පුළුල් කරන අතර, එම කාලවකවානුවේ දකුණු ඇමරිකාවේ පැවති කලා සංවර්ධනයේ මට්ටම පිළිබඳව නව තොරතුරු එළිදරව් කරනවා.
චන්කායි සංස්කෘතිය ඔවුන්ගේ රෙදිපිළි නිෂ්පාදනය හා වෙළඳාම සඳහා ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන අතර, මෙම පච්ච නිර්මාණ තුළින් ඔවුන්ගේ කලා කුසලතාවය තවදුරටත් තහවුරු වන අතර මෙම සොයාගැනීම් මගින් පෙර-හිස්පානික දකුණු ඇමරිකාවේ පැවති කලා සම්ප්‍රදායන් පිළිබඳ නව මානයක් විවර කරනවා.
PNAS සඟරාවේ පළ වූ මෙම පර්යේෂණ වාර්තාව අනුව, මෙම පච්ච නිර්මාණ සඳහා විශේෂ උත්සාහයක් දරා ඇති බව පැහැදිලි වන අතර, එමගින්
පෙර-කොලම්බියානු දකුණු ඇමරිකාවේ කලා වර්ධනය පිළිබඳ අපගේ අවබෝධය වැඩිදියුණු කිරීමට උපකාරී වනවා.
නව සොයාගැනීම් සමඟ තවදුරටත් පර්යේෂණ සිදු කිරීමෙන් මෙම සංස්කෘතිය පිළිබඳ වැඩි විස්තර දැනගැනීමට හැකි වනු ඇතැයි පර්යේෂකයෝ අපේක්ෂා කරනවා.
